6. Mediations Biennale Poznań

Game between analogue and virtual reality

Program główny 6. Mediations Biennale 2018 - VIRTUAL GARDEN otwarty będzie 11.10.2018 roku. Składać się będzie z wystawy głównej prezentującej ponad 50 artystów z Polski i wielu krajów świata oraz 3 dniowego pokazu interaktywnej sztuki cyfrowej i analogowej podczas PGA w terminie od 12 do 14.10.2018. Podczas tegorocznego PGA inicjujemy pierwszy w Polsce międzynarodowy Konkurs CCGG (Crystal Canvas Game Graphics) odnoszący się do koncept artu oraz pokaz wyróżnionych gier z Game Jam w Polsce.

Już po raz trzeci realizujemy wystawę w Muzeum Archidiecezjalnym w Poznaniu. Prezentując sztukę najnowszą obok dzieł z kolekcji muzeum tworzymy ponadkulturowy, ponadreligijny dialog, wzbogacając dzieła minionych epok o współczesne konteksty i interpretacje. Program towarzyszący, składać się będzie z kilku niezależnych wystaw, działań performance, projektu grafiki w przestrzeni publicznej - Znaki Miasta, prezentacji i paneli dyskusyjnych realizowany przez naukowców, krytyków sztuki, dyrektorów biennale z różnych stron świata i artystów, we współpracy z GIC (Game Industry Conference).

Naszym zamiarem jest docieranie zarówno do profesjonalnego odbiorcy, jak i młodego, masowego odbiorcy pop kultury, którego pasje są wyrazem obecnej kultury masowej, fascynacji i przemian technologiczno – cywilizacyjnych przynoszących fundamentalne przemiany społeczne Stąd nasza stała współpraca z PGA. Interesuje nas równocześnie mierzenie się z rzeczywistością na poziomie muzealnym, imprez masowych oraz sztuki ulicy. Nasze zainteresowanie wzbudza działalność nowych środowisk takich jak uczestnicy GameJam w Szczecinie, Warszawie, Krakowie i Poznaniu, czy kół naukowych w uczelniach artystycznych, humanistycznych i politechnicznych tworzących własne środowiska w obszarze kreacji gier. Ich działania będą również tematem naszych prezentacji. Interesują nas mediacje międzypokoleniowe i intermedialne.

Nowe technologie otwierają przed nami nieograniczone perspektywy przenikania naszej świadomości w rzeczywistość rozszerzoną (AR), życia w dwóch wymiarach rzeczywistości analogowej i cyfrowej - wirtualnej. Niepostrzeżenie sami stajemy się cyborgami, uczestnicząc w globalnej sieci, zeskanowani, rozszyfrowani, uzależnieni. W duchu transhumanizmu, Yuval Noah Harari tytułem swojej najnowszej książki; „Homo Deus” definiuje cele jakie stawia sobie współczesny człowiek wierzący, że za pomocą nowych technologii i informatyki będzie sprawcą, będzie w stanie przedłużyć swoje życie, a nawet przenieść swoją świadomość w nieśmiertelność (immortalizm), w przestrzeń wirtualną, w rzeczywistość rozszerzoną (AR) poprzez połączenie ze sztuczną inteligencją (AI).

Być może sztuka to balansowanie na granicy reguł i odstępstw od zasad, na granicy twardych zasad i procesów, które nazwałbym intuicją inicjowaną na poziomie zmysłowości. Używając metafory, człowiek jest nieodgadnionym Virtual Garden, procesorem wyróżniającym się świadomością, wolą, a zatem możliwością podejmowania decyzji wbrew logice informacji. Środowiskiem sztuki jest wiele teorii i refleksji składających się na świat prawdopodobny, w którym poruszanie się jest równoległe, wielowątkowe, nie wykluczające się, równoczesne. Mówi o tym na przykład Teoria Nierówności Bella, który twierdzi, że rzeczywistość jest realna i nielokalna lub lokalna i nierealna. Za tym podąża inne twierdzenie, że obserwator jest rozproszony i nielokalny, czy o holistycznej, nielokalnej tożsamość obiektu. Sztuka to sposób indywidualnego poruszania się, w tak rozumianej rzeczywistości, której nośnikiem staje się obraz. Zaistnienie obrazu wobec tych założeń, nie powinno zatem ulegać wartościowaniu. Przecież stwierdzenie, że pewien obraz mi się nie podoba, nie spowoduje jego zniknięcia. Nawet wyeliminowanie go z naszej pamięci nie cofnie skutków jakich on dokonał, stając się jedną z możliwych rzeczywistości, lub nią samą w holistycznym ujęciu rzeczywistości.