Centrum Cyfrowe: Żółte światło dla europejskiej reformy prawa autorskiego

Parę dni wcześniej, 18 stycznia, podczas posiedzenia Rady Unii Europejskiej, 11 krajów członkowskich (Polska, Niemcy, Belgia, Holandia, Finlandia, Słowenia, Włochy, Szwecja, Chorwacja, Luksemburg i Portugalia) nie zgodziło się na propozycję kompromisową prezydencji bułgarskiej, która miała być propozycją wyjściową w trialogu. Bez tej zgody prowadzenie dalszych negocjacji jest wstrzymane.  Wygląda na to, że państwa członkowskie nie doszły do porozumienia w sprawie najbardziej kontrowersyjnego pomysłu tej reformy – art. 13, czyli obowiązku filtrowania treści zamieszczanych przez użytkowników.

Co wiemy?

1. Decyzja Rady Unii Europejskiej jedynie spowalnia reformę prawa autorskiego, ale jej nie kończy – kompromis nadal jest możliwy, dlatego też należy śledzić każdy kolejny krok i głośno wyrażać swój sprzeciw wobec kontrowersyjnym rozwiązaniom.
2. Kością niezgody, szczególnie między Niemcami a Francją, są proponowane wyłączenia dla małych i średnich przedsiębiorstw dotyczące obowiązku filtrowania treści (art. 13). Niemcy chcą, by wyłączenia były jak najdalej idące. Francuski poseł Jean-Marie Cavada uważa natomiast, że otworzy to furtkę dla globalnych firm, które podzielą swoje platformy pomiędzy niewielkie podmioty, nie podlegające regulacji.
3. Równocześnie przeciwko artykułowi 13 wypowiedzieli się producenci treści audiowizualnych – którzy uznali, że dyskutowane obecnie zmiany w przepisach mogą być dla nich szkodliwe – bowiem paradoksalnie wzmocnią pozycję platform.
4. Presja społeczna ma sens – temat, o którym jeszcze rok temu mało kto słyszał, okazuje się być jednym z najtrudniejszych w obecnej kadencji Parlamentu Europejskiego.

Czego nie wiemy?

1. Dlaczego rząd polski ostatecznie nie poparł propozycji Prezydencji rumuńskiej? Jeszcze w zeszłym roku wystąpiliśmy z wnioskiem o dostęp do informacji publicznej w tej kwestii, ale Ministerstwo odmówiło ujawnienia tych informacji. Czy Polska sprzeciwia się filtrowaniu treści? Czy też negocjuje jedynie kształt tych przepisów? Nadal tego nie wiemy.
2. Na kiedy zaplanowane jest kolejne posiedzenie Rady Unii Europejskiej, dające państwom członkowskim możliwość wynegocjowania wspólnego stanowiska – kalendarz dalszych prac nad Dyrektywą jest chwilowo dużą niewiadomą.
3. Co najważniejsze, w obecnej sytuacji nie wiadomo, czy prace legislacyjne zostaną zakończone w porę, by przegłosować propozycję Dyrektywy przed zakończeniem prac Parlamentu Europejskiego pod koniec kwietnia.

Natalia Mileszyk
Specjalistka ds. polityk publicznych