Co roku polska policja odnotowuje ponad 15 tys. przypadków zaginięć. Nikt, kto nie przeżył straty ukochanej osoby, nie może sobie wyobrazić, jaki ból odczuwają rodziny zaginionych, latami balansując między poczuciem straty a nadzieją. Często zostawiają pokoje zaginionych nienaruszone – licząc, że oni pewnego dnia powrócą. Z pomocą Fundacji Itaka autorka fotoreportażu odnalazła rodziny, które zgodziły się wziąć udział w projekcie. Odwiedziła 16 pustych pokoi. Na zdjęciach pokazuje zatrzymaną prywatność; czas, który stanął w miejscu; odbicie osoby, której losu nie znamy. Projekt ma wymiar interwencyjny, prewencyjny i uświadamiający.
Maj–październik 2012