Herb miasta to reprezentacyjny i rozpoznawalny znak miasta, symbol samorządu, element tożsamości miasta. Wraz z nazwą miasta tworzy komunikat wizualny jednoznacznie identyfikujący miasto. I dlatego ranga i znaczenie tego narzędzia komunikowania wymaga staranności i wyobraźni w opisie zasad prezentowania tego znaku.
Herb, jako symbol i wspomniany element tożsamości, bywa umieszczany w najróżniejszych miejscach. Na fladze miasta, na chorągwi, w sali obrad rady, w gabinetach władz miasta, w sali ślubów, na elewacjach budynków, w ich wnętrzach, tablicach pamiątkowych fundowanych przez miasto, pieczęciach urzędu, blankietach korespondencyjnych, materiałach reklamowych i promocyjnych oraz innych miejscach, które trudno wszystkie wymienić. Wśród nich miejscem szczególnym do prezentacji herbu jest przestrzeń miejska.
Herb jest znakiem urzędowym. Jest jednak inny znak, często konkurujący z herbem, który nie ma waloru urzędowego, mianowicie logo miasta. Herb, jako znak urzędowy, ma przewagę nad logo, które jest znakiem promocyjnym. Symbolika herbu jest stała, symbolikę logo można zmieniać. Mieszanie ról tych znaków czy traktowanie ich jako równorzędne to dość częsty przypadek w obrazie naszych miast. To błąd świadczący o niezrozumieniu czym są symbole miasta.
Dla uniknięcia błędów i nieporozumień konieczne jest dokładne opisanie wzajemnych relacji obydwu znaków. Księga znaków miejskich jest tym dokumentem, w którym, w sposób szczegółowy, powinno się zaprezentować wielowariantowe zasady współwystępowania tych znaków. Opisom tym powinna patronować zasada: herb miasta jest znakiem reprezentacyjnym i temu znakowi powinny być podporządkowane inne, w tym logo miasta.
Ważne jest aby wśród tych regulacji podobnie opisano relacje herb miasta a godło państwowe. Obowiązująca tu zasada pierwszoplanowości herbu państwowego powinna być bezwzględnie przestrzegana.
Przykład prawidłowej hierarchii znaków urzędowych – herbów