No to mamy dwie skrajne opinie i obaj panowie mogą mieć rację. Jest takie zjawisko opisane w znakomitej książce Kurta Vonneguta pt. "Syreny z Tytana" i tam takie coś nazwanie jest Infundybułą Chronosynklastyczną.
Cytat: "Pamiętaj, że Wszechświat jest bardzo wielki. Starczy w nim miejsca na całą masę ludzi, z których każdy będzie miał rację, chociaż nie zgodzi się z żadnym innym. (...) gdyż rację można mieć na bardzo wiele sposobów."
"CHRONOSYNKLASTYCZNA, INFUNDYBUŁA – Wyobraź sobie, że twój tatuś jest najmądrzejszym człowiekiem, jaki kiedykolwiek żył na świecie, że wie wszystko, czego tylko można chcieć się dowiedzieć, i we wszystkim ma absolutną rację, a w dodatku potrafi udowodnić, że we wszystkim ma absolutną rację.
A teraz wyobraź sobie inne miłe i grzeczne dziecko, które mieszka w innym miłym i sympatycznym świecie, oddalonym od nas o milion lat świetlnych, i którego tatuś jest najmądrzejszym człowiekiem, jaki kiedykolwiek żył na tamtym odległym, sympatycznym świecie, i wyobraź sobie, że tamten tatuś jest dokładnie tak samo mądry i nieomylny jak twój tatuś. Obaj tatusiowie są najmądrzejsi i obaj mają rację.
Tylko że gdyby się kiedykolwiek spotkali, kłóciliby się straszliwie, ponieważ w żadnej sprawie nie mogliby się dogadać. Możesz, oczywiście, powiedzieć, że twój tatuś ma rację, a tatuś tamtego dziecka nie ma racji, ale pamiętaj, że Wszechświat jest bardzo wielki. Starczy w nim miejsca na całą masą ludzi, z których każdy będzie miał rację, chociaż nie zgodzi się z żadnym innym.
Obaj tatusiowie mogą mieć rację, a mimo to kłócić się straszliwie, gdyż rację można mieć na bardzo wiele sposobów. Są jednak we Wszechświecie takie miejsca, w których jeden tatuś połapałby się wreszcie w tym, co mówi drugi tatuś. W tych miejscach najrozmaitsze prawdy pasują do siebie tak świetnie, jak części słonecznego zegarka, który nosi twój tatuś. Miejsca te nazywamy infundybułami chronosynklastycznymi.
Sądzimy, że System Słoneczny pełen jest infundybuł chronosynklastycznych. Jedna ogromna, której istnienia jesteśmy pewni, lubi się utrzymywać pomiędzy Ziemią a Marsem. Wiemy o jej istnieniu dzięki temu, że ziemski mężczyzna i jego ziemski pies dostali się w sam jej środek.
Myślisz może, że fajnie byłoby dostać się w infundybułę chronosynklastyczną i zobaczyć całą rozmaitość absolutnych racji, ale jest to rzecz ogromnie niebezpieczna. Nieszczęsny człowiek, o którym była mowa,a także jego nieszczęsny pies, miotają się tam i z powrotem, nie tylko w przestrzeni, lecz i w czasie.
„Chrono” znaczy „czas”. „Synklastyczna” znaczy „nagięto ze wszystkich kierunków w tę samą stronę”, jak skórkę pomarańczy, „infundybuła” jest to przedmiot, który starożytni Rzymianie, np. Juliusz Cezar i Neron, nazywali „lejkiem”. Jeśli nie wiesz, co to jest lejek, poproś mamusię, żeby ci pokazała."
(Wiadomość zmodyfikowana przez: Harry_Ploter dnia 15.02.2014 02:10)
Więcej nowości w tym dziale
