Przewodnik po materiałach: Płyty piankowe

Poprawniejszym określeniem produktów laminowanych jest miano płyt warstwowych, ponieważ składają się z polistyrenowego rdzenia oraz laminowanych z jednej lub dwóch stron powierzchni, z których wiele nadaje się do nanoszenia farb, sitodruku oraz folii samoprzylepnej.

Rdzenie tych produktów wykonane są zazwyczaj z jednego z rodzajów pianki polistyrenowej: polistyrenu pienionego lub wytłaczanego polistyrenu drobnokomorowego.

Płyty warstwowe z rdzeniem z polistyrenu pienionego przypominają z wyglądu zwykły styropian: polistyren jest produkowany w formie granulatu, pęczniejącego pod wpływem ogrzewania.

Płyty z rdzeniem z polistyrenu drobnokomorowego przypominają bardziej wypraski styropianowe, takie jak np. stosowane w supermarketach tacki pod porcjowane mięso. Jak sama nazwa wskazuje, jest to wytłaczany produkt o znacznie mniejszym ziarnie.

Płyty z rdzeniem pienionym są często uważane za mniej estetyczne i nie tną się zbyt precyzyjnie, jednak mogą być produkowane w większych rozmiarach. W procesie produkcji płyt drobnokomorowych istnieją pewne ograniczenia wymiarów produktu.

Laminowana powierzchnia może być wykonana z różnych rodzajów papieru, polietylenu, a nawet może zawierać folie metalowe lub PCV, przytwierdzone do rdzenia warstwą kleju.

Płyty produkowane są w wielu grubościach - od 1,5 mm do nawet 10 cm (ponieważ na cenę duży wpływ ma sam laminat, nie zaś pianka rdzenia, ceny nie rosną tak mocno wraz z grubością, jak to ma miejsce w przypadku płyt z PCV - przyp. red.). Zastosowanie determinuje dobór właściwej grubości, a szczególnie ważne jest, czy płyta będzie zwieszana swobodnie z sufitu lub ściany, czy też będzie elementem wolnostojącym. Najpopularniejszą grubością do zastosowań w reklamie wizualnej jest 5 mm.

Płyty warstwowe są ekonomicznymi podłożami przewidzianymi głównie do zastosowań wewnętrznych, chociaż niektóre z nich - zwłaszcza te pokryte polistyrenem - są w stanie sprostać wymogom towarzyszącym ekspozycjom na zewnątrz, pod warunkiem odpowiedniego zabezpieczenia krawędzi oraz montażu chroniącego płytę przed bezpośrednim wpływem złej pogody. Ich główne wady to kruchość, fakt, że (w zależności od użytego laminatu) mogą nie być ognioodporne oraz tendencja do absorbowania wilgoci, co może prowadzić do paczenia i uszkodzenia laminatu.

Zalety to łatwość sztancowania, cięcia nożem lub piłą oraz fakt, że (niektóre z nich - istnieją płyty o specjalnie utwardzanej powierzchni, nie nadające się do wyginania - przyp. red.) mogą być wyginane dla uzyskania efektów trójwymiarowych oraz gładkich krawędzi. W zależności od laminatu mogą się również nadawać do nanoszenia farb, atramentów i grafiki z folii samoprzylepnej.

W porównaniu z płytami warstwowymi, płyty z PCV pienionego produkowane są w całej masie. Polichlorek winylu jest pieniony, a następnie wytłaczany, dzięki czemu uzyskuje się podłużne arkusze zawierające banieczki powietrza otoczone tworzywem sztucznym.

Taka całościowa struktura komórkowa pozwala uzyskać masę porównywalną z płytą warstwową przy eliminacji jej dwóch podstawowych mankamentów: płyty z PCV pienionego są zarówno niepalne jak i odporne na wilgoć. W praktyce są one odporne na wpływ wilgoci, chemikaliów i korozji.

Chociaż produkty te mają dobrą odporność na zarysowania i uderzenia, zmniejsza się ona wraz ze spadkiem temperatury. Płyty w ciemnych kolorach wystawione na bezpośrednie działanie Słońca mają tendencję do paczenia się. Są one również w ograniczonym zakresie uodpornione na blaknięcie kolorów. Pokrycie ich bezbarwną warstwą zabezpieczającą, zawierającą pochłaniacze promieni UV, pomaga uniknąć utraty koloru.

Oprócz tego, że produkowane są w wielu kolorach, dostępnych jest także wiele szerokości oraz grubości płyt - od 1 do 13 mm.

Wybór właściwej grubości zależy od rozmiaru reklamy, mającego bezpośredni wpływ na wyginanie się płyty PCV. Do mniejszych realizacji zaleca się płyty 3 milimetrowe - 75 procent płyt sprzedawanych w USA na użytek realizacji reklamowych to właśnie płyty grubości 3 mm. W przypadku większych formatów wielu producentów zaleca płyty grubości 6 mm.

Płyty grubości 10 i 13 mm, odpowiadające grubością płytom MDO (Medium Density Overlaid Formwork Plywood - rodzaj sklejki - przyp. red.), są szczególnie chętnie wykorzystywane do wycinania liternictwa.

W praktyce płyty PCV postrzega się często jako podobne w charakterze do drewna. W przypadku większych grubości praca z nimi przypomina pracę w drewnie - używając typowych narzędzi do obróbki drewna można je frezować, wiercić, można w nie wbijać gwoździe i sztancować.

Płyty grubości 1-3 mm można ciąć nożem bezpośrednio, natomiast płyty grubości powyżej 3 mm należy raczej wstępnie zarysowywać ostrym narzędziem i obłamywać.

Płyty PCV są znakomitym podłożem pod folię samoprzylepną i sitodruk. Wymagają jednak atramentów rozpuszczalnikowych, ponieważ w rzeczywistości atrament musi złączyć się na trwałe z powierzchnią płyty.

Kolejnym produktem produkowany w od razu całej masie są płyty przypominające tekturę falistą. W procesie produkcji tych polipropylenowych produktów dodaje się żywice syntetyczne, dzięki czemu uzyskują wysoką odporność na uderzenia i niskie temperatury oraz elastyczność. Następnie wytłacza się je jako cienkościenne arkusze.

Są one jednocześnie wytrzymałe i lekkie, a ponieważ polipropylen nie absorbuje wody i bez problemu wytrzymuje do pięciu lat wystawiony na bezpośrednie działanie Słońca, stanowią idealny materiał do zastosowań w reklamie - zarówno w przypadku ekspozycji wewnętrznych jak i zewnętrznych

Płyty faliste są sprzedawane w grubościach od 2 do 10 mm, a ze wzrostem grubości zwiększa się ich sztywność; 10-cio milimetrowa płyta pod względem ugięcia przypomina parametrami płyty MDO. Dla większości zastosowań w reklamie wizualnej wystarczające są płyty grubości 4-5 mm.

Ze względu na żebrowanie, zamawiając płyty faliste należy zawsze ustalić, wzdłuż którego boku ma ono przebiegać.

Ustalenie kierunku przebiegu żeber ma także znaczenie ze względu na montaż reklamy. Chociaż powszechnie mocuje się takie płyty w ramach metalowych lub przy użyciu mosiężnych ćwieków czy też oczek na narożnikach, to jeżeli reklama zamocowana jest do pojedynczego słupa, a żebra biegną wzdłuż jego osi, wiatr może załamać płytę wzdłuż krawędzi żeber.

Praca z płytami falistymi jest stosunkowo prosta, nawet najgrubsze kawałki mogą być cięte przy pomocy noża.

Płyty faliste są wytwarzane w wielu kolorach, a powierzchnia wykańczana pod kątem zastosowania farb sitodrukowych. Można ją także oklejać folią samoprzylepną, malować farbami w aerozolu i rozmaitymi emaliami przeznaczonymi do nanoszenia liternictwa. Ważne jest jednak by pamiętać, że farby rozpuszczalne w wodzie nie schną na ich powierzchniach.

Zastanawiając się jaki rodzaj płyt wybrać, pamiętaj że: