Użytkownik Salomon: najpopularniejsze artykuły

Zaginać będziemy głównie arkusze PVC litego i spienionego o grubości 1 – 3 mm. Mimo prostoty urządzeń do takich zadań są one nadal dość trudno dostępne, jednak i w tym wypadku skonstruowanie potrzebnego urządzenia nie przekracza możliwości nawet skromnie wyposażonego warsztatu. Idea jest bardzo prosta – musimy zagrzać miejsce które chcemy zagiąć, a nasze urządzenie powinno „obsłużyć” maksymalnie ok. 50 cm, bo raczej nie będzie potrzeby zaginania szerszych pasów. 

Stara zasada mówi, że klej który klei wszystko, niczego nie klei dobrze. Jest w tym sporo prawdy aczkolwiek jest kilka naprawdę uniwersalnych klejów, oczywiście w odniesieniu do materiałów, którymi głównie będziemy się zajmować. W poniższym opracowaniu pogrupowałem kleje ze względu na podobny skład i właściwości działania. W znakomitej większości działanie tych klejów miałem okazje sprawdzić osobiście.

Pora sięgnąć po odłożone wcześniej pasy obrzeża. Trzeba w tym momencie solidnie się zastanowić nad sposobem przyszłego wykończenia ich powierzchni – jeśli uformujemy już pasy w obrzeże, a elementy nie są zbyt wielkie, to jedyną możliwą opcją ich wykończenia będzie malowanie natryskowe. Może korzystając z płaskich jeszcze pasów okleić je na docelowy kolor folią samoprzylepną? Owszem, trzeba będzie wtedy bardzo uważać przy klejeniu, ale taka decyzja może w niektórych wypadkach może być bardzo opłacalna.

Istotnym parametrem mającym wpływ na estetykę i precyzję zagięcia jest szerokość przegrzanego pasa tworzywa. Najczęściej na ten parametr nie ma się zbyt wielkiego wpływu ponieważ wynika on ze stałej szerokości szczeliny grzejnej urządzenia przegrzewającego (listwy grzejnej).

Kolejną metodą wykończenia powierzchni brył może być nałożenie na ich powierzchnie samoprzylepnych folii kolorowych. W przypadkach użycia jako lica kolorowego PMMA, malowanie samych obrzeży wymagałoby pracochłonnego zabezpieczenia powierzchni lic. Korzystniej będzie je po prostu okleić folią