Użytkownik Salomon: najnowsze artykuły

Stało się... Dziś kończymy publikację naszego cyklu. Ostatni odcinek zawiera podstawowe informacje dotyczące montażu elementów na elewacji i wykonania instalacji elektrycznej. Po 32 odcinkach cyklu nadszedł czas, aby wreszcie „odpalić” naszą reklamę i podziwiać perfekcyjne wykonanie, równe rozświetlenie elementów, nienaganny montaż... Mamy w każdym razie nadzieję, że nasze publikacje pomogły dobrnąć do tego etapu pracy i uzyskać to, o co w niej chodzi - czyli "Efekt WOW"! Chcemy podziękować Leszkowi Salomonowi - autorowi cyklu - który swoją wiedzą i doświadczeniem dzielił się z naszą reklamową bracią pro bono, wspomagając nas wytrwale w pracach redakcyjnych - zaś naszym bywalcom dziękujemy za cierpliwość. Od momentu opublikowania pierwszego odcinka minęło właśnie 8 lat... Zaczynajmy:

Na co zwracać uwagę przy montażu taśm LED? Jakie pułapki czekają na nas podczas montażu instalacji jarzeniowej? Jak poradzić sobie z połączeniami szeregowymi i nierównomiernie podświetlonym licem? To już przedostatnia część naszego cyklu poświęconego wykonaniu przestrzennych liter i znaków blokowych. Pozostaje sprawdzenie instalacji i końcowy montaż wykonanych elementów, o którym napiszemy w kolejnym odcinku.

Opisywałem już proces oklejania foliami zwykłymi (nieprzeznaczonymi do podświetleń) przy okazji brył niepodświetlanych. Oklejanie foliami translucentnymi (czy transparentnymi, bo i tych możemy użyć) w zasadzie niczym się nie różni. Możemy tu także używać zarówno sposobu „na sucho” jak i „na mokro” a sama folia, poza podwyższoną trwałością oraz  zdolnością do przepuszczania (działanie filtru) i rozpraszania światła nie różni się niczym szczególnym od innych.

Kolejne etapy pracy przy wykonaniu podświetlanych elementów blokowych to zaginanie i formowanie przygotowanych po lekturze poprzedniego odcinka pasów obrzeża, wykonanie usztywnień konstrukcji oraz zamknięcie bryły w całość. Elementy podświetlane stawiają tu przed wykonawcą nieco większe wymagania w porównaniu z bryłami pozbawionymi efektu podświetlenia, w wypadku których łatwiej ukryć zarówno dodatkowe elementy wzmacniające konstrukcję jak i niedoskonałości łączenia krawędzi lica z obrzeżem.

W przypadku wykonywania podświetlenia z lamp jarzeniowych, ustawienie poszczególnych elementów jest dość krytyczne. Warto zadbać by czas spędzony na mozolnym układaniu wszystkich elementów na etapie projektu ułatwił nam w największym stopniu przyszłe prace nad instalacją.

Wybór jednego z omówionych poprzednio efektów podświetlenia oraz rozmiar elementów mają wpływ na technikę wykonania obrzeży brył. Np. najtrudniejszy przypadek, czyli efekt świecenia bocznej powierzchni, wyklucza zastosowanie taśmy aluminiowej.

Jeśli tego nie zrobiliśmy wcześniej, to jest to już ostatnia chwila by podjąć decyzję co do tego jaki efekt świecenia chcemy uzyskać. Od jego wyboru może zależeć usytuowanie źródeł światła wewnątrz, ich ilość i szczegóły instalacji. Mamy do wyboru kilka możliwych układów i ewentualne kompilacje

Przystępując do projektu instalacji zaczynamy od przyjrzenia się rozmiarom naszych elementów. Zbyt małe rozmiary bądź wąskie i pełne zakrętów przestrzenie wnętrza bryły praktycznie uniemożliwią nam użycie lamp jarzeniowych. Jedynym sposobem aby się o tym przekonać jest wykonanie symulacji układu elementów instalacji w programie do grafiki wektorowej. W tym celu pomocne będą rysunki poszczególnych podzespołów w skali jaką przyjęliśmy w rysunku bazowym. W plikach zapisanych na załączonego do wersji książkowej nośnika optycznego są rysunki w skali 1/1 większości typowych podzespołów, zarówno do podświetleń jarzeniowych jak i diodowych.

Dostępnych jest co kilka technologii podświetlania elementów przestrzennych różniących się przede wszystkim zastosowanym źródłem światła. W zależności od wybranej technologii podświetlenia, nieco inaczej trzeba będzie zaplanować pracę i konstrukcję.

Skoro udało się z mniejszymi elementami, to może czas zmierzyć się z na prawdę dużymi gabarytami? Określenie mega-elementy rezerwuję dla rozmiarów powyżej 90 x 90 x 25 cm. Zobaczmy jakie specyficzne problemy towarzyszą projektowaniu, wykonaniu i montażowi oraz serwisowaniu takich realizacji.

To najczęściej jest ta chwila kiedy uzmysławiamy sobie, że tak naprawdę nie mamy pojęcia czy np. ściana, do której mamy przyczepić nasze "cudo" jest ocieplona styropianem czy też nie. Nauczony doświadczeniem gorąco namawiam do wykonania wszelkich oględzin jeszcze przed podjęciem prac i jeśli to możliwe, zdobycie dokumentacji budowlanej.

Kolejną metodą wykończenia powierzchni brył może być nałożenie na ich powierzchnie samoprzylepnych folii kolorowych. W przypadkach użycia jako lica kolorowego PMMA, malowanie samych obrzeży wymagałoby pracochłonnego zabezpieczenia powierzchni lic. Korzystniej będzie je po prostu okleić folią

Nie ma większego sensu malować bardzo szlachetnych i barwnych powierzchni PMMA lub PVC litego, dlatego malować będziemy głównie elementy wykonane w całości z PVC spienionego, które zazwyczaj ma znacznie gorszą jakość powierzchni.

Koniec pracy naprawdę bliski! Teraz wystarczy tylko nie zepsuć jej złym malowaniem czy foliowaniem. Wykonywane przez nas oznakowania przestrzenne najczęściej składają się na identyfikację wizualną naszych klientów. Manuale dokumentujące systemy identyfikacji opisują najważniejsze elementy, którymi firma posługuje w kontaktach z otoczeniem i zasady ich tworzenia - w tym również kolorystykę.

Prawda, że widok sklejonych już brył jest budujący? Ale wkrótce się do nich przyzwyczaimy i zaczniemy dostrzegać nierówności i niezbyt estetyczne miejsce klejenia itp... Na szczęście są sposoby by to zmienić.

Na razie nasze elementy przypominają wciąż sterty luźnych odpadów, ale wreszcie przyszedł czas na trzeci wymiar - czyli klejenie.

Pora sięgnąć po odłożone wcześniej pasy obrzeża. Trzeba w tym momencie solidnie się zastanowić nad sposobem przyszłego wykończenia ich powierzchni – jeśli uformujemy już pasy w obrzeże, a elementy nie są zbyt wielkie, to jedyną możliwą opcją ich wykończenia będzie malowanie natryskowe. Może korzystając z płaskich jeszcze pasów okleić je na docelowy kolor folią samoprzylepną? Owszem, trzeba będzie wtedy bardzo uważać przy klejeniu, ale taka decyzja może w niektórych wypadkach może być bardzo opłacalna.

Niezależnie od tego czy operacje cięcia wykonaliśmy samodzielnie czy skorzystaliśmy z usług zewnętrznych maszyn CNC powinniśmy przystosować krawędzie lic do wymogów klejenia. Na wszystkich materiałach zachowujemy wciąż folie ochronne starannie oczyszczając powierzchnie z wiórów które mogą być przyczyną rys w przyszłej obróbce. Przygotowane pasy na obrzeża na razie odkładamy i zaczynamy szlifowanie krawędzi.

Studio 85, dystrybutor urządzeń do zaginania tworzyw sztucznych marki Terva, przygotowało specjalną, obowiązującą do końca roku ofertę promocyjną. Oprócz wydłużonej gwarancji i upustów producent oferuje roczne wsparcie warsztatowe.

Pierwsze poważne „mechaniczne” zadanie. Wstępnie rozdzielamy większe formaty na mniejsze, by wygodnie było nimi operować, zakładamy nauszniki, okulary, włączamy odkurzacz i wydobywamy nasze kształty wyrzynarką. Trzeba także przygotować pasy na obrzeże, ale nie dłuższe niż 2m, bo inaczej zabraknie przy klejeniu nawet czwartej ręki (brak trzeciej jest raczej normą...).