Prawda, że widok sklejonych już brył jest budujący? Ale wkrótce się do nich przyzwyczaimy i zaczniemy dostrzegać nierówności i niezbyt estetyczne miejsce klejenia itp... Na szczęście są sposoby by to zmienić.
Zaprenumeruj newsletterFazowanie
Fazowanie jest w istocie kolejną operacją szlifowania i będzie związane z odpowiednim wykończeniem miejsca klejenia lica z obrzeżem. Zdjęcia przedstawiają sposób wykonania takiej fazy. Trzeba tu wspomnieć, że taka obróbka miejsca klejenia nie jest bezwzględnie konieczna, ale wydatnie podnosi estetykę całości. Szczególnie docenimy urodę fazy przy błyszczących czy połyskujących wykończeniach (złote srebrne, metaliczne) powierzchni elementów.
Czynność fazowania uda nam się zmechanizować tylko w niewielkim stopniu. Powoduje to głównie skomplikowany najczęściej obrys naszych brył, mnogość zwrotów, zakrętów i krzywizn. Trzeba też uważać by wykonywana faza była mniej więcej jednakowa na całym obrysie elementu.
Ponieważ do czynienia mamy wyłącznie z miękkim tworzywem obrzeża, spiłowanie naddatku zwykłymi pilnikami do metalu nie jest specjalnie trudne. W zależności od geometrii fazowanego odcinka obrysu dobieramy właściwy kształt pilnika dbając szczególnie o narożniki i zachowując stały kąt fazowania.
W trakcie tej czynności odkryjemy sporo niedoklejonych jeszcze odcinków obrzeża, które napuszczamy kropelką kleju. Pilniki posłużą do wstępnego spiłowania nadmiaru materiału, potem użyjemy jeszcze naszych profilowanych kształtek z papierem ściernym wygładzając płaszczyznę fazy.
Generalnie warto wykonać tę operację jak najdokładniej – nie tylko maskujemy w ten sposób miejsce klejenia ale wydatnie wpływamy na ostateczny efekt wizualny. W przypadku gdy materiałem na obrzeże jest lite PVC, a lico jest wykonane z PMMA możemy wykorzystać żelazko do wstępnego wykonania fazy. Przykładając gorącą stopę żelazka do spoiny pod kątem 45°, spowodujemy nadtopienie krawędzi PVC. Wystarczy wtedy lekko przesunąć żelazko w kierunku lica by nadmiar tworzywa ułożył się w postaci falbany którą łatwo będzie nam później odciąć. Następnie wykańczamy otrzymaną fazę w sposób już opisywany.
Zgrubne usuwanie nadmiaru obrzeża wykonanego z PVC spienionego przy fazowaniu wydatnie usprawnia ręczny strug, szczególnie w większych elementach.
Szpachlowanie
Nie zawsze uda nam się uformować pasy obrzeża tak, by wszędzie idealnie przylegały do lica. Czasem wygodniej i praktyczniej będzie po prostu zaszpachlować szczelinę. Uniwersalnym materiałem do szpachlowania będzie pył pochodzący ze szlifowania PVC i klej cyjanoakrylowy. Szczelinę najpierw nawilżamy klejem, po czym zasypujemy pyłem. Po wyschnięciu szlifujemy i w razie czego powtarzamy operację. W podobny sposób szpachlujemy miejsca łączeń pasów obrzeża.
Nieco inaczej możemy likwidować drobne zarysowania płaszczyzn lica z PVC spienionego. Większość skaz tego typu można z łatwością usunąć podgrzewając przez moment powierzchnię nagrzewnicą. Skazy w PMMA są znacznie trudniejsze do usunięcia, podgrzewanie nie zawsze jest skuteczne.
Szlifowanie końcowe
Powierzchnię lica, jeśli będzie później malowane czy foliowane, musimy jeszcze wygładzić drobnoziarnistym papierem ściernym. Możemy użyć szlifierki oscylacyjnej, ale w gruncie rzeczy chodzi jedynie o szlifowanie ewentualnych wyprysków kleju tuż przy krawędzi i wygodniej będzie użyć kostek z papierem i wody. Papier o gradacji np. 280 powinien dość szybko uporać się z nierównościami i możemy przejść do szlifowania drobniejszym np. o gradacji 400.
Szlifujemy również powierzchnię fazy i wszystkie miejsca szpachlowane. Na koniec myjemy dokładnie nasze elementy sprawdzając przede wszystkim poprawność wyglądu lica. W razie potrzeby ponawiamy szlifowanie.
Polerowanie krawędzi PMMA wprawdzie nie będzie nam potrzebne przy opisywanej metodzie ale warto być przygotowanym również na takie sytuacje. Najczęściej zachodzi potrzeba polerowania PMMA w sytuacjach gdy ta krawędź nie będzie już niczym zasłaniana czy oklejana. Krawędź PMMA po szlifowaniu na mokro papierem o gradacji 800 i 1200 wciąż jeszcze nie jest całkiem błyszcząca ale już tylko kilka dotknięć tarczy filcowej z naniesioną na jej powierzchnię pastą polerską sprawia, że uzyskuje piękny blask.
Polerowanie PMMA należy przeprowadzać ostrożnie z niedużym naciskiem tarczy, muszę jednak uprzedzić, że o ile doprowadzenie do błysku krawędzi PMMA jest łatwe o tyle naprawa jej czołowej powierzchni, uszkodzonej np. w wyniku działania kleju czy rys mechanicznych jest już skrajnie trudna czy wręcz niemożliwa. Decyduje o tym „lustrzaność” powierzchni w której precyzyjnie widzimy wszelkie odbicia. Nawet najdokładniejsze polerowanie nie jest już w stanie przywrócić jednorodności owego odbicia. Owszem błyszczy się, ale już z daleka widać że to nie to. Możemy tak zamaskować usterkę na kilku milimetrach od brzegu np, ale nie więcej.
Leszek Salomon
Elementy instalacji podświetleniowej. Biblioteka rysunków
