Koniec pracy naprawdę bliski! Teraz wystarczy tylko nie zepsuć jej złym malowaniem czy foliowaniem. Wykonywane przez nas oznakowania przestrzenne najczęściej składają się na identyfikację wizualną naszych klientów. Manuale dokumentujące systemy identyfikacji opisują najważniejsze elementy, którymi firma posługuje w kontaktach z otoczeniem i zasady ich tworzenia - w tym również kolorystykę.
Tego typu obostrzenia powinniśmy zawsze uwzględnić w fazie projektowania żądając informacji o wszelkich istniejących zapisach dotyczących kolorystyki. Oczywiście nie każda firma posiada szczegółowe ustalenia i dokumentację, najczęściej jednak zgodność kolorów wykończenia elementów szyldu zapisanymi w dokumentacji będzie istotna.
Może się zdarzyć, że zleceniodawca udostępni nam elektroniczny dokument w którym znajdują się specyfikacje kolorów firmowych i ich konwersje na różne palety. Wtedy zadanie będzie ułatwione, bo zazwyczaj wśród tych palet są także palety folii samoprzylepnych (przynajmniej kilku producentów), a także kolor w bardzo popularnej w handlu palecie RAL. Najczęściej jednak będzie docierała do nas informacja o kolorze PANTONE. Oto najczęściej używane palety i ich zastosowanie:
PANTONE (Pantone Inc) – jest paletą farb na potrzeby przemysłu poligraficznego, stanowi także uznany w świecie wzorzec barw stosowany bardzo często w reklamie, ale nie zawsze zrozumiały dla np. mieszalni farb. Ze względu na znaczenie tego wzornika w kolorystyce firmowej dobrze byłoby zaopatrzyć się w próbnik listkowy kolorów Pantone np. kolorów błyszczących (coated – 1114 kolorów).
LAB – Matematyczny zapis wszystkich kolorów widzialnych. Nie istnieją fizycznie wzorniki zdolne ukazać wszystkie kolory wynikające z tego modelu. Informacja zapisana w tym systemie może być jedynie podstawą do dalszej konwersji na inne palety.
CMYK – Zestaw 4 podstawowych (triadowych) farb drukarskich. Zapis kolorystyki w tej przestrzeni barw jest regułą w opracowaniach identyfikacyjnych. Przestrzeń CMYK wykorzystują również wszelkie drukarki biurowe, jednak wydruk na nich nie może być podstawą określenia docelowego koloru z powodów bardzo różnych sposobów interpretacji koloru wynikających z modelu sprzętu bądź rodzaju nośnika druku. Pewność odwzorowania koloru w tym wypadku może dać tylko odpowiednia kalibracja drukarki w odniesieniu do konkretnego medium – papieru oraz atramentu. Kalibrację można przeprowadzać jedynie posiadając specjalistyczny sprzęt pomiarowy. Prościej będzie zakupić wzornik kolorów tej palety zawierający ponad zestaw próbek wiernie wydrukowanych techniką offsetową.
RAL – System oznaczania kolorów Niemieckiego Instytutu Jakości i Oznaczania. W podstawowej wersji „Classic” zawiera 200 kolorów. Istnieje też wersja „Design” obejmująca 1625 kolorów, ale paleta RAL Classic jest znacznie popularniejsza i stanowi obecnie jeden ze standardów oznaczania kolorów farb. Jej wadą jest dość ograniczona ilość kolorów i czasem nie znajdziemy w nim wystarczająco zbliżonego koloru.
NCS - Nazwa NCS to skrót nazwy „Natural Color System” opracowany przez szwedzki ośrodek Scandinavian Colour Institute. System jest powszechnie używany w przemyśle głównie w krajach skandynawskich i Hiszpanii. Oznaczenia kolorów firmowych w opracowaniach identyfikacji wizualnych są stosowane bardzo rzadko.
HEXACHROME – System farb drukarskich na bazie CMYK rozszerzony o dwa dodatkowe kolory: orange i green. System pozwala na rozszerzenie standardowej palety CMYK.
PALETY FOLII SAMOPRZYLEPNYCH – Palety folii samoprzylepnych składają się z ok 50 – 70 kolorów. Każdy z producentów stosuje własne zestawy kolorów dla swoich folii. Zestawy różnią się także w zależności od przeznaczenia folii, czyli serii. Biorąc pod uwagę ilość producentów i ilość produkowanych serii w ich ofercie można z dużym prawdopodobieństwem znaleźć poszukiwany kolor. Każdy z tych producentów ma swojej ofercie co najmniej kilka różnych serii o zróżnicowanej kolorystyce. W specyfikacjach kolorystyki firm znajdziemy bardzo często wskazania konkretnych producentów, serii i oznaczeń typu folii dopuszczonych do użycia.
RGB, HEX - palety kolorów addytywnych czyli widzianych w wyniku mieszania świateł. Palety te służą do opisu barw wyświetlanych przez monitory, skanery, aparaty fotograficzne. Chcąc użyć tak specyfikowanego koloru zmuszeni jesteśmy skorzystać z przeliczników, a to nie zawsze jest precyzyjne.
Naczelną zasadą powinno być gromadzenie wszelkiego rodzaju próbników kolorów. Ocena dokonana osobiście pozwoli nam uniknąć z przykrych niespodzianek wynikających z niewłaściwego przeliczenia jednej przestrzeni barw na drugą. Często także podawane przybliżone odpowiedniki barw, np. nr RAL na próbnikach folii są bardzo odległe, a bywa, że wręcz mylne.
Leszek Salomon