ZAiKS-SFP: zmowa cenowa w sprawie filmów DVD

Wyrok dotyczy decyzji z sierpnia 2008 roku. Prezes Urzędu uznała wówczas, że ZAiKS oraz Stowarzyszenie Filmowców Polskich ustaliły jednolite stawki za korzystanie z utworów audiowizualnych oraz odmówiły ich negocjowania. Organizacje postanowiły pobierać od każdego nośnika z filmem stałe wynagrodzenie. W opinii Urzędu zmierzeniem przedsiębiorców było wyeliminowanie konkurencji pomiędzy nimi ze szkodą dla przedsiębiorców, którzy korzystają z praw autorskich w celach komercyjnych oraz przede wszystkim ostatecznych użytkowników – konsumentów. Obok nakazu zaniechania praktyki, na uczestników zakazanego porozumienia nałożono kary finansowe – 250 tys. zł na Stowarzyszenie Filmowców Polskich oraz 1 mln zł na ZAiKS.

Ukarane podmioty skorzystały z przysługującego im prawa i odwołały się od decyzji. Sądy kolejnych instancji potwierdzały ustalenia Prezes Urzędu – w lipcu 2011 r. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, a 1 marca 2012 r. Sąd Apelacyjny, który oddalił apelacje przedsiębiorców. W ustnym uzasadnieniu wyroku Sąd m.in. zgodził się z oceną, że doszło do zawarcia porozumienia cenowego, którego celem było ograniczenie konkurencji, a wysokość nałożonych sankcji uznał za właściwą do stopnia naruszenia prawa.

Decyzja jest prawomocna. Przypomnijmy, że jeszcze niedawno, podczas debaty o ACTA zorganizowanej przez premiera, reprezentujący zarząd ZAIKS Michał Komar zaklinał się, że producenci nie dyktują niczego na rynku, dowodził, że nie istnieją żadne sprzeczności pomiędzy "wolnością" i "własnością". Na koniec Michał Komar pouczył uczestników dyskusji o prawach autorskich i dostępie do własności intelektualnej aby zgodzili się na respektowanie obowiązującej od 6 tys. lat "dyrektywy nr 7, zwanej powszechnie siódmym przykazaniem: nie kradnij". Święte słowa panie prezesie.